วันพุธที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2557

เล่นลมชมวิวหิวก็กิน…ที่บุญรอดฟาร์ม

เราต่างอยู่แต่ในเมืองกรุงที่แสนแออัด อากาศบริสุทธิ์นั้นก็หายากซะยิ่งกว่าทอง ถ้าหากมีสถานที่กว้างๆสักที่ ที่ทำให้เราได้หายใจเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าไปให้เต็มปอดก็คงจะดีไม่น้อย วันนี้เรามาเดินทางขึ้นไปยังภาคเหนือของประเทศไทย ผืนแผ่นดินที่มีอุณหภูมิต่ำ อากาศเย็นสบาย มีพืชพรรณสีสันงดงาม

บุญรอดฟาร์มหรือไร่บุญรอดตั้งอยู่ที่อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย คนรักต้นไม่ต้องไม่พลาด เพราะไร่แห่งนี้เต็มไปด้วยพืชพรรณทางการเกษตรมากมาย ทั้งพุทรา มะเฟือง เมลอน ผลไม้ตระกูลเบอร์รี่ รวมทั้งมีพื้นที่ราบกว้างสุดลูกหูลูกตาสำหรับปลูกข้าวบาร์เลย์ ไร่ชา ทำฟาร์มปศุสัตว์เลี้ยงวัวนม และยังมีพื้นที่จัดสวนดอกไม้ขนาดใหญ่ไว้ให้นักท่องเที่ยวได้ถ่ายภาพ เราสามารถเห็นธรรมชาติ การเกษตรและชุมชนอยู่ร่วมกันที่นี่ เป็นการรวมกันอย่างสมดุล เมื่อออกเดินไปตามถนนภายในไร่ก็จะได้พบกับไม้ยืนต้นสูงตระหง่าน ปลูกเรียงกันยาวตามแนวถนน ได้เห็นมุมมองสวยๆที่จุดชมวิวในแบบเมืองเหนือ “ดินแดนแห่งขุนเขา” และที่จุดชมวิวนี้เอง เราสามารถรับประทานอาหารชิลๆพร้อมกับชมวิวที่กว้างไกลสุดลูกหูลูกตา รวมถึงยังมีร้านเบเกอรี่ให้คุณได้ลองชิมกันอีกด้วย หากใครไม่ชอบการเดิน ที่นี่ก็มีจักรยานบริการให้นักท่องเที่ยวได้ปั่นชมวิวกันอย่างสนุกสนาน

ถ้าอยากได้ของฝากกลับไปให้ญาติหรือเพื่อนๆ ที่ไร่บุญรอดยังมีผลิตภัณฑ์ต่างๆขาย ไม่ว่าจะเป็นชาเขียว ชาอู่หลง น้ำเสาวรส แยมมะนาว แยมมัลเบอร์รี่ ให้นักท่องเที่ยวได้เลือกซื้อกลับบ้านไปกันอีกด้วย เสน่ห์ของไร่บุญรอด คือ การเกษตรและธรรมชาติที่หลอมรวมเข้ากับชุมชนได้อย่างลงตัว และเหล่าพืชพรรณที่มีการจัดสรรที่ดินเพื่อทำการเพราะปลูกได้อย่างถูกต้องและลงตัว

ไร่บุญรอด ตั้งอยู่ริมถนนสายเด่นห้า-ดงมะดะ ห่างจากตัวเมืองเชียงรายประมาณ 9 กิโลเมตร
ที่อยู่ : เลขที่ 99 หมู่ที่ 1 บ้านแม่กรณ์ ตำบลแม่กรณ์ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย

รูปภาพประกอบ : https://www.facebook.com/boonrawdfarm

วันอังคารที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2557

เจ้าตูบ ขาจร และสาวข้างบ้าน

วันนี้เป็นอีกวันที่แถวบ้าน ท้องฟ้าอึมครึม มีเมฆมากสุดๆ

พอตกเย็นก็ออกเดินไปหาเพื่อนเล่น เจ้าตูบสี่ตัวที่บ้าน พอเปิดประตูก็วิ่งหายแว๊บไปเลย

ไม่สนใจเราที่ตะโกนเรียก "ไปไหนน่ะ มานี่นะ".......ไม่มีการตอบรับใดๆจากทั้งสี่สหาย

ภาพน้องเทอร์โบ เจ้าตูบสีขาวที่สุดในบ้าน ที่เพิ่งหายจากอาการขนร่วง :D

พอเดินเข้าบ้านไปหยิบกล้องออกมา "อ้าว..วิ่งมาอยู่หน้าบ้านกันแล้วแฮะ"

ไอ้เราก็รีบเดินออกไปขอถ่ายรูปหน่อย "อยู่นิ่งๆหน่อยสิ กล้องไม่ได้เทพนะ!"

พอยกกล้องขึ้นเท่านั้นแหละ เดินหนีกันไปหมดเลย...

บาย..เจ้าตูบ

เจ้าตูบสอนให้รู้ว่า....."หมาเบื่อกล้อง" เชอะ!!! (สะบัดหน้าหนี)

จากนั้นเราก็ไปหาเพื่อนไหม่ ด้วยใจหวังว่า สัตว์เลี้ยงไม่เล่นด้วย

หาเพื่อนขาจรก็ได้แฮะ ว่าแล้วเราก็ได้พบขาจรตัวแรกและตัวเดียว

บินมาโฉบแล้วก็มาเกาะใกล้ๆ แต่ไม่กล้าเดินไปใกล้แฮะ ถ้าขาจรกลัวแล้วบินหนีไปล่ะแย่เลย

ก็เลยถ่ายภาพไปโดยไม่ได้ขอล่ะนะ "ฮะ นี่ไม่คิดจะขอเลยเหรอ" ขาจรไม่ได้กล่าว พอลมพัดมา ขาจรก็บินไป

บ๊ายบาย...ขาจร

ขาจรสอนให้รู้ว่า...."ลมพัดน่ากลัวกว่ากล้อง"

เดินสะพายกล้องออกไปด้วยใจเหงา เจ้าตูบน้อยของเราไม่เห็นหัว

พอเดินไปใจเปลี่ยวแล้วเอี้ยวตัว พลันพบเจอทูนหัวของบ่าวเอย

ค่อยๆย่องมองหน้าตากระพริบ มือพลันหยิบอาวุธขึ้นอึ้งแล้วเหวย ส่องออกไปใจระรัวไม่เหมือนเคย ขอบอกเลยน้องแมวน้อยร้อยดวงใจ

สาวน้อยข้างบ้านไม่ยอมลงมาเล่นกับเรา แต่ก็ยอมให้เราถ่ายรูปโดยดี

ไม่เขินอายใดๆ ฉันเปลี่ยว ฉันไม่สนอะไรทั้งสิ้น ฉันจะนั่งบนนี้ ฉันเป็นแมว

บาย...สาวข้างบ้าน

สาวข้างบ้านสอนให้รู้ว่า....จงสถิตอยู่กับตนเอง....

ภาพ Portrait : เขื่อนยางชุม กุยบรี ประจวบคีรีขันธ์

เป็น Portrait ครั้งแรกในชีวิตที่จริงจังกับการถ่าย ได้ไปยู่ในที่ๆอากาศดีๆ แสงเย็นๆ นางแบบน่ารัก ถือเป็นประสบการณที่ดีมากๆครั้งหนึ่งเลยค่ะ เวลาผ่านไป...ในขณะที่เรามีกล้อง มีเพื่อนอยู่ใกล้ๆ แต่เรากลับไม่ได้จับกล้องขึ้นมาส่องเพื่อนๆเลย ตอนนี้รู้สึกเหงาๆ อยากจะถ่ายเพื่อนๆและภาพตอนเราหัวเราะอย่างมีความสุข..."ด้วยกัน"...

ความเหงาเป็นเหมือนฝันร้ายที่เราสร้างขึ้นมา บางครั้งเราเมิน บ้างครั้งเรานึกขึ้นได้

แต่ไม่มีวันไหนที่เราจะลืมมัน เพราะ "ความเหงา...คือตัวเราเอง"