บ่น+ [วิตามิน สกินแคร์ และของบำรุงหัวใจ?!]

วันนี้เป็นวันหนึ่งที่อยู่ๆก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาตอนเช้า รู้สึกเหมือนในใจมันพะวงแต่เรื่องสัมมนาที่จะมาถึงในอีกสองเดือน แต่ยังหาข้อมูลอะไรได้ไม่ครบ ตื่นไปมหาวิทยาลัย ทานข้าวเช้าคนเดียว แบบว่า...ฉันรีบนะ!!

เข้าฟังสัมนาสามคาบ 8.30 - 11.15 น. ช่วงแรกๆก็ง่วงนะ แต่หลับไม่ได้ แล้วก็มัวนั่งเขียนสูตรโมเลกุลของสารที่เรากำลังศึกษาในงานวิจัยของนักวิจัยชาติอื่นอยู่ ก็เลยไม่ค่อยได้ฟัง คนแรกพูดจบไป โดนซักถาม ตอบได้บ้างไม่ได้บ้าง ต่อมาเป็นคนที่ให้สัมมนาเป็นธรรมชาติมาก ดูมีความรู้ พอพูดจบก้มีช่วงถามตอบเช่นเคย มีทั้งนักศึกษาและอาจารย์ท่านต่างๆถามคำถามและให้ความสนใจ ผู้ให้สัมมนาก็อธิบายได้กระจ่าง เก่งมากๆ ข้อมูลแน่น!!! มาถึงคนสุดท้าย ให้สัมมนาดีหมือนกันแต่เหมือนเขาจะตื่นเต้นนิดหน่อยพอช่วงตอบคำถามเลยคุมสติไม่ค่อยอยู่นิดๆ แล้วพูดเป็นคนสุดท้าย เจอคำถามเยอะมาก แต่ถ้าเขาตอบไม่ได้มันก็ไม่ผิดหรอก เพราะผู้ให้สัมมนาทุกคนศึกษาข้อมูลมาจากนักวิจัยท่านต่างๆ หากในงานวิจัยไม่มีข้อมูลอะไรมาให้ มันก็ยากที่เราจะตอบคำถามได้ นอกจากไปค้นข้อมูลเพิ่มมาอย่างมาก!

หมดช่วงเช้าไป เราก็ไปขอความช่วยเหลือกับรุ่นพี่เกี่ยวกับเรื่องเนื้อหาสัมมนาของเรา เพราะเราไม่ทราบกลไกทางเคมีของสารที่เราศึกษา และในงานวิจัยก็ไม่ได้พูดถึงกลไกเลย พูดแต่ว่าเกิด interaction กัน แค่นั้นเอง :(
พี่ที่เราไปปรึกษานั้นกำลังจะจบ ป.โท ที่มหาวิทยาลัยเดียวกับเรานี่แหละ พี่เขาเก่งมาก และยิ่งเก่งมากๆขึ้นทุกทีที่เจอ 55 เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็ตอนเราเข้ามา ปี 1 เราต้องจัดงานวันวิทย์ที่มหาวิทยาลัย แล้วต้องอธิบายให้น้องๆมัธยมที่มาดูงานฟัง เราก็ไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกตอนนั้น เราก็เลยไปถามพี่คนนี้แหละ (ตอนนั้นพี่เขาอยู่ปี3) พี่เขาก็ช่วยอธิบายให้ ชัดเจน แจ่มแจ้ง!! แล้วเราก็ทึ่งพี่เขามากที่พี่เขารู้อะไรเกี่ยวกับเคมีมากขนาดนี้ เก่งจริงๆ ในใจเราก็แอบคิดว่า ถ้าเราอยู่ปี 3 บ้าง เราก็คงต้องรู้เรื่องพวกนี้แน่ๆ !!

พอเราขึ้นปี 3 บ้าง ก็ปรากฏว่า เรารู้แ่ค่บางส่วนที่พี่เขาบอกตอนนั้นเอง ไม่ได้รู้เท่าเขาเลย!!! เจ็บปวดมาก รู้สึกถึงความฉลาดที่ห่างชั้นแบบคนละขั้ว แต่อันที่จริงเราก็มาคิดได้อีกว่า มันขึ้นอยู่กับความใฝ่รู้ ถ้าเราไม่สนใจ ไม่อยากรู้ เราก็ไม่ศึกษาและเราก็จะไม่มีวันรู้ (อ้าว ยาวขนาดนี้เลย 55) ถึงไหนแล้วนะ?!~

อ๋อ..เราไปขอความช่วยเหลือจากพี่เขา พี่่เขาก็ช่วยได้บ้างบางปฏิกิริยา เพราะข้อมูลเรามันไม่พอ เพราะในงานวิจัยไม่ได้บอกอะไรที่เราอยากรู้เลย ก็ขอขอบคุณพี่ด้วยค่ะ :D

จากนั้นเราก็รู้สึกถอดๆใจนิดๆ ขนาดพี่เขายังไม่รู้เลย แล้วตูจะรู้ได้ไงฟร๊ะ! นั่งเงิบอยู่นาน จนตัดสินใจว่า น่าจะไปถามอาจารย์สายออร์แกนิกดู อาจารย์น่าจะพอบอกอะไรเราได้ แหม!ก็อาจารย์จบเอกกันทุกคนนี่~
เก่ง!!! แต่ว่า มันก็มีประเด็นอีกที่ว่า จะไปถามอาจารย์คนไหนดี?! เราค่อนข้างเกร็งถ้าต้องคุยกะอาจารย์ที่่เราไม่ค่อยคุ้นเคย โดยเฉพาะสายออร์แกนิกที่เราอ่อนที่สุดใน 5 สายของเคมี (Organic , Inorganic , Biochem , Analytical , Physicalchem) เราเลยตัดสินใจไปหาอาจารย์ที่เราคิดว่าใจดีที่สุดดีกว่า ก็ออกเดินไปที่ห้องอาจารย์ ไปมา 3 รอบ ไม่เจอ!!! ไปหาอจ.ท่านอื่นที่น่าจะพอรู้เรื่องนี้อีก ท่านก็ไปประชุม ไม่เข้าม. 4วัน OMG! ในใจนี่สลดแล้ว คือ...ต้องส่งรายงานสัมมนารอบแรกวันจันทร์นี้แล้วนะ ยังหารีแอคชั่นไม่ได้เลย จะร้อง!!! แล้วเราก็ตั้งมั่นไว้แล้วว่าเราจะไม่ไปหาอาจารย์ ผช. สายออร์ ได้ข่าวว่าเป้นเด็กขี้สงสัยกับ ผช.ปากร้าย อีนี่ก็เกร็งค่ะ + กลัวด้วย กลัวว่าไปถาม จะกลายเป็นโดยํซักกลับแทน~
ตัดสินใจเดินไปหา อจ.ใจดีอีกครั้ง ก็ยังไม่เจอค่าาาาาาาาาาาาา!! แล้วมี อจ.สายอื่่นเดินผ่านมาพอดี อจ.บอกว่า อจ.(นามสมมุต)ใจดี ไม่อยู่ แต่เราก็บอก อจ.ไปว่า หาอจ.สายออร์แกนิกคนไหนก็ได้ค่ะ ตอนนี้หนูอยากได้คำตอบในงานวิจัยที่ศึกษาอยู่ อจ.เดินผ่านเราได้แล้วก็เรียกแล้วบอกเราว่า นี่ไง อจ.(นามสุมมุต)เด็กขี้สงสัย กับอจ. X อยู่ในห้องนี้ หืม!!! อีนี่ถึงกับแทบจะลมจับ อจ. X กับ อจ.เด็กขี้สงสัย เป็น ผช.ทั้งคู่!!! แต่ อจ.ที่เรียกเรายืนอยู่หน้าห้อง อจ.สองคนนั้นเลย เป็นเชิงว่า เข้าไปสิ ....

แล้วเราจะทำไงได้..ก็ต้องไปอย่างเดียว ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
เราเดินเข้าไปในห้อง ถึงกับตกตะลึง เพราะอจ.ทั้งสองท่านนี้ เราไม่เคยเรียนด้วย ไม่รู้ว่าดุหรืออะไรยังไง
อจ.ทั้งสองก็ถามว่ามีอะไร กับใคร เราก็บอกไปเรื่องงานสัมมนา แต่ว่า อจ.ท่านไหนก็ได้ค่ะ (เวลานั้นคงไม่ต้องเลือกแล้ว) แต่ตอนพูดเราหันไปพูดกับ อจ.เด็กขี้สงสัยนะ (เพราะเขาอยู่ใกล้กว่า)

ทีนี้!! อจ.ก็บอกว่า เดี๋ยวผมดูให้ แต่ไม่รู้ว่าจะช่วยได้รึป่่าวนะ เราก็กางกระดาษที่เราเขียนสูตรโมเลกุลไว้แล้วให้ อจ.ดู แล้วก็อธิบายงานสัมมนาของเราคร่าวๆให้ อจ.ฟัง และเราก็เริ่มถามคำถาม+เสนอความคิดตัวเองลงไป ได้เรื่องล่ะทีนี้!! อจ.หันไปหยิบกระดาษ มาเขียน mechanism ให้เราดู พระเจ้า!! นี่แหละที่ลูกรอคอย กลไกของปฏิกิริยา!!!!! ก็มีบางจุดที่เราไม่รู้ข้อมูลของโครงสร้างสาร แต่ก็พอเดาๆได้ อจ.ก็เหมือนว่าพอจะเดาคร่าวๆได้อยู่แล้วด้วย ก็เลยบอกเราว่า ไอ้ตรงจุดนี้ ถ้ามันเป็นอย่างที อจ.คิด มันจะเกิดปฏิกิริยาอะไร ยังไง ท่านก็บอกๆๆมา ตอนนั้นรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก เพราะว่า ไงเราก็มีข้อมูลนี้แล้วแหละ คือข้อมูลกลไกนี่เป็นอย่างสุดท้ายแล้วที่เราอยากรู้ในงานวิจัยเรื่องนี้ ระหว่างที่อจ.สอนเราอยู่นั้น ก็มีคนเข้ามา เป็นอจ. อีกสายหนึ่ง กับอจ.ภาคฟิสิกส์ เขาก็คุยๆกันไป จนเรารู้สุดท้ายคือ อจ.ทั้งสามจบการศึกษาที่นี่ ที่ๆเราเรียนอยู่นี่ ขอข้ามบทสนทนาไป...

เมื่อได้ข้อมูลครบแล้ว ก่อนกลับ อจ.ก็บอกว่า ถ้าจะทำสไลด์สัมมนา เขียนปฏิกิริยาแบบนี้ไม่ได้นะ ต้องโฟกัสดีๆ แบ่งเรื่องให้ถูก ต้องทำความเข้าใจมาดีๆก่อนพูด (~นั้น) เราก็ขอบคุณอาจารย์แล้วก็ลงมาหาเพื่อนข้างล่าง ที่นั่งรออยู่ที่ห้องคอมคณะ คือ อจ.ก็ไม่ได้บอกเราทุกอย่าง แต่ก็ไกด์มาให้เกือบหมดแล้ว ที่เหลือ เราก็ต้องพยายามเอง ในวันสัมมนาจะพยายามทำให้พลาดน้อยที่สุด จะพูดให้เข้าใจและตอบคำถามให้ได้โดยไม่จิตตกไปก่อน 5555555

สุดท้ายเราก็ได้รู้ว่า อายครูไม่รู้วิชา เลือกครูก็ไม่รู้วิชาเหมือนกัน! ถามไปเถอะ ถ้าเราไม่รู้ หรือเราลืมไป!
เด็กไทยดีแค่ไหนที่มีคุณครูคอยเอาใจใส่และเป็นที่ปรึกษาในหลายๆเรื่อง จากนี้จะไม่ตีตนกลัวอาจารย์ไปก่อนแล้วล่ะ แต่ก็ยังมีบางคนนะที่เรายังเกร็งๆอยู่ ก็นะ อจ.ท่านอื่นก็มีอายุแล้ว ยิ่งอายุมาก ก็ยิ่งความรู้มาก
แต่อจ.ที่ช่วยสอนเราก็มีความรู้มากเหมือนกัน ทั้งๆที่อายุก็ยังไม่ได้มากอะไร~

พอหลายๆอยากเคลียร์ สมองก็เริ่มปล่อยวาง คอก็เริ่มโงนเงน ก็เลยกลับห้องมานอนสักพัก
ตอนเย็นๆก็ไปซื้อวิตามินมาบำรุงตัวเอง เพราะรู้สึกได้เลยว่า ตัวเราไม่ไหวแล้ว ผิวพรรณนี่แทบจะไม่ได้ดูแล ผักก็ไม่ค่อยได้กิน

เลยปซื้อ Vit E กับ Vit C มากิน แต่ยี่ห้อนี้ไม่เคยกินมาก่อน เลยเอามาลองกินดู

แล้วก็ไปซื้อโลชั่นบำรุงผิวหน้ามาบ้าง เอาไว้ใช้ตอนกลางคืน เพราะปกติ กลางคืนไม่ค่อยได้ใช้อะไร

เจ้าตัวนี้  : Hada Labo Arbutin Whitening Lotion

ปกติใช้ตัวสีขาวอยู่แล้วรู้สึกว่ามันหนึบมากไป หนึบจนเหนียวเกินไปสำหรับเรา เราเป็นคนหน้ามัน

แล้วก็ไม่ชอบอะไรหนึบๆเท่าไหร่ มันทำให้รู้สึกหน้าหน้า แต่เจ้าตัวขาวไม่ได้ทำให้หนักหน้าหรอกนะคะ แต่มันหนึบไปก็เท่านั้น เราจึงมาลองเจ้าตัวน้ำเงินนี่ดู นี่ลองใช้แล้ว หน้ารู้สึกชุ่มชื่นนะ ไม่หนึบด้วย คนผิวมันอย่างเราใช้ได้ ตัวโลชั่นแทบจะเป็นน้ำเลยก้ว่าไได้ ส่วนเรื่งความขาวนี่ต้องรอดูกันไป เราไม่ได้หวังเรื่องนั้นหรอก เราอยากให้หน้าแข็งแรง สิวจะได้เลิกขึ้นสักที~

  

หลังจากเราซื้อของบำรุงร่งกาย ผิวพรรณไปแล้ว ความนี้มาบำรุงหัวใจกันบ้าง

บำรุงความต้องการของตัวเองด้วย ถ่าด๊าาาาาาาาาาาาา!!!!

"ความสุขใหม่ใหม่ มีได้เสมอ" ชอบประโยคนี้ :D
 ของหวานบำรุงจิตใจน้อยของเราที่ห่างจากช็อกโกไปหลายวัน (ย้ำว่าวัน)

มันช่างคิดถึง คิดถึง คิดถึงรสหวานอมขมและกลิ่นหอมๆของเธอยิ่งนัก ฉันคิดถึงเธอยัยช็อก

ช็อกที่ติดอยู่บนฝากล่อง ฉันก็ไม่ยอมปล่อยเธอไปหรอกย่ะ

คือตอนแรกก็อยากเลือกอย่างอื่นมากินบ้างหรอกนะ แต่เลือกไป หยิมบมา เอ้า ช็อกเต็มแล้ว ครบ 6 ชิ้นแล้ว 555

ตอนนี้ขอไปนั่งกินขนมต่อล่ะนะ อุ๊ยวันนี้มีวอลเลย์บอลหญิง FIVB U20 แข่งนี่นา ต้องรอดูซะแล้ววว

ไปล่ะเด้อออออ